تارنمای روستای سرسبز کاردیکلا

چه ساده نوشتیم "بابا نان داد"

و چه ساده فهمیدیم که بابا برای یک لقمه نان تمام جوانیش را داد

"با موهای سپیدش"

پاکی قدومش

صفای وجودش

سنگینی سکوتش

نجابت و غرورش

و با زمزمه ی کلامش در جذبه محراب

گستره وسیع جنت بود

و من فقط «پدر » می خواندمش